sobota, 26 kwietnia 2014

Rozdział 12.

Obudził mnie dzwonek telefonu. Z niechęcią sięgnęłam po niego i spojrzałam na ekran. "Marco". "Po co on do mnie dzwoni o.... 10? Przecież jeszcze śpię?" - pomyślałam. Nacisnęłam zielony przycisk.
-Halo?- powiedziałam.
-No witaj.
-Po co dzwonisz tak wcześnie? -zapytałam.
-Jedziemy na zakupy - zaśmiał się.
-CO?! O tej porze?! - oburzyłam się.
-No co wyjrzyj przez okno - powiedział i się rozłączył.
Odsłoniłam rolety i zobaczyłam Marco. Był taki... Taki idealny... Szybko podeszłam do szafy i zaczęłam coś wygrzebywać. Ubrałam luźną bluzkę i leginsy. Wyszłam z domu nie mówiąc nikomu, przede wszystkim nie chciałam mówić Jurgenowi: z kim idę. Przywitałam piłkarza całusem w policzek i weszliśmy do samochodu.
-Jedziemy? - zapytał.
Pokiwałam tylko głową.
Chodziliśmy po wielkim centrum handlowym 4 godziny i nic ciekawego nie znaleźliśmy. Znaczy Marco znalazł - garnitur, w którym wyglądał "nieziemsko", "cud, miód, malina" idealnie nadawał się na ślub. Ja też byłam zadowolona chociaż nic nie wybrałam, ale spędziłam czas z Reus'em.
- To co? Jakieś ciastko? - zapytał piłkarz.
- Tam gdzie zawsze? - zapytałam.
- Okey - pojechaliśmy do naszej ulubionej kawiarni w centrum Dortmundu i zabraliśmy się za jedzenie szarlotki.
Rozmawialiśmy o... O wszystkim, tak jak zawsze. Zawsze odnajdowaliśmy jakiś temat do rozmowy. Zapłaciliśmy, podziękowaliśmy i wyszliśmy z bistra. Postanowiliśmy się jeszcze przejść. Marco założył swoją czapkę z daszkiem, a "sprytna" ja musiałam mu ją zabrać. To było takie zabawne. Ale oczywiście był ode mnie wyższy i odzyskał ją szybko, włożył delikatnie na głowę, tak żeby nie zepsuć fryzury. "Co za człowiek..." - pomyślałam. On tylko się śmiał z mojej porażki. Spuściłam głowę na dół i udawałam obrażoną.
-Już, już miśka nie obrażaj się - powiedział Marco i mnie przytulił.
Ja już cała uśmiechnięta - na złość, potargałam mu włosy. Wyraźnie się zdenerwował i zaczął mnie gonić. Myślałam, że padnę po pierwszych minutach, jednak wytrzymałam dłużej niż się spodziewałam. Usiadłam na ławce, Marco mnie dogonił, wziął mnie na ręce. Krzyczałam żeby mnie puścił, ale on tego nie zrobił. Próbowałam się zorientować gdzie Reus chce mnie zabrać.
- CO?!!!?!?!?! Chyba żartujesz!!! - zaczęłam krzyczeć kiedy okazało się, że idziemy w stronę fontanny.
- Cicho! Bo ludzie pomyślą, że jestem jakimś psychopatą - uciszał mnie.
- Najwidoczniej jesteś, cioto! - krzyknęłam.
- Grzeczniej proszę - zaczął się śmiać.
Zbliżaliśmy się do fontanny, w której zaraz wyląduje. Nawet do tego Marco jest zdolny.
- Czy możesz mnie puścić? - zapytałam grzeczniej.
- Oczywiście złotko - uśmiechnął się do mnie i jak przypuszczałam wrzucił mnie do wody. Byłam cała mokra i wściekła.
- Dobra, dobra, a teraz podaj mi tą swoją rączkę i wyciągnij mnie - powiedziałam tak, aby nie domyślił się co mam na myśli.
Piłkarz wyciągnął do mnie rękę, a ja sprytna pociągnęłam go i wpadł do wody.
- Panie Reus! Chyba Panu fryz się popsuła! - zaczęłam się śmiać. Marco tylko się uśmiechał.
- Dobra chodź, bo napewno wyglądamy jak banda idiotów - Reus wyszedł z fontanny, a ja za nim.
- Jezu... Jak Jurgen mnie zobaczy... To... Haha, wole nie myśleć - zaczęłam się śmiać.
- To chodź do mnie, przebierzesz się i osuszysz - zaproponował Marco.
- Nie chce robić kłopotu - powiedziałam.
- Nie robisz! - powiedział i pociągnął mnie za sobą.
Po kilku minutach byliśmy już przed jego domem. Wielki duży dom, nie lubiłam takich, wolałam małe przytulne domki, ale jakby patrząc na to z innej strony... Mieszkając z Marco... Hm...
- Chodź zaprowadzę cię do łazienki i dam ci suche ubrania - powiedział i zaprowadził mnie na górę.
Dał mi swoją koszulkę "O Jezu.. Ten zapach..." - pomyślałam. Włożyłam ją na siebie i zeszłam na dół. Marco właśnie robił coś w kuchni, ponieważ słychać było odgłos garnków, talerzy itp.
- Ale ty ślicznie wyglądasz... Zjesz coś? - zapytał.
- Nie, dziękuję - uśmiechnęłam się.
- Ile naleśników?
- Mówiłam ci, że nie jestem głodna.
- Pięć starczy?
- EEE... ok - zaśmiałam się.
- Ok, to usiądź tam, a ja zaraz podam do stołu.
- Okidoki.
Usiadłam na wygodnym krześle i czekałam na "kucharza" Reus'a. Po chwili przyniósł talerz z daniem. Wyglądało apetycznie, a jeszcze lepiej smakowało.
- Jeszcze? - zapytał.
- Nie, dziękuję napchałam się. Powiem szczerze, że o dziwo mi smakowało.
- To się cieszę - zaśmiał się. - Zostaniesz na noc? -zapytał.
- Nie, bo jak Klopp się dowie to już po mnie... i po tobie też.
- To napisz mu, że jesteś u jakiejś koleżanki.
- No nie wiem... - zastanawiałam się.
- No proszę... Nie chcę siedzieć tu sam - posmutniał.
- No dobrze - zgodziłam się. Marco od razu się uśmiechnął.
Napisałam do Jurgena sms'a. Nie wiem czy umiał odczytywać, ale jak coś to napisałam i powiadomiłam go o tym.
- To co robimy? Fifa czy jakiś film? - zapytał Marco.
- Fifa !!!
Zaczęliśmy grać i jak zawsze - graliśmy do późna. Zasnęliśmy obok siebie na kanapie.
                                                    __________________
1. 3majcie moje wypociny. Ta końcówka troszkę nie wyszła, ale cóż :D
2. Zaczynam nowego bloga . nie wiem czy się będę wyrabiać, ale zaryzykuje. A więc opowiadanie będzie, również o piłkarzu BVB - Miloš Jojić. Nie widziałam żadnego bloga z tym piłkarzem, więc postanowiłam być oryginalna. W następnym poście wstawię linka na tego bloga :).
| Marysia ;3
                            CZYTASZ = KOMENTUJESZ 

7 komentarzy:

  1. Uuu nie ładnie tak okłamywać Jurgena...chociaż z drugiej strony to chociaż fajnie spędzi czas Marysia z Marco. :) Mam nadzieję, że ta dwójka będzie nie długo już razem. :) Rozdział jak zawsze świetny! Czekam na nn <3

    Pozdrawiam, Marika. :*

    OdpowiedzUsuń
  2. Oj nie ładnie okłamywać tatę Kloppo:( Rozdział świetny i czekam na kolejny:) Mam nadzieję, że oni niedługo będą razem:D Przy okazji zapraszam do siebie: http://two-men-one-heart.blogspot.com/

    OdpowiedzUsuń
  3. Jak można okłamywać wujcia Kloppa? No jak? xd Nie no, ale rozdział świetny. Marco i Marysia idealna para <3 Nie mogę się doczekać co będzie dalej. :)
    Pozderki i życzę weny :*

    OdpowiedzUsuń
  4. Coś czuję że to kłamstwo wyjdzie na wierzch. Ale w końcu cos sie dzieję. Czekam na kolejny. Pisz szybko <3

    OdpowiedzUsuń
  5. Taki super rozdział :D // Twoja stała czytelniczka ♥

    OdpowiedzUsuń
  6. Zapraszam na 13 rozdział http://siete-jugadores.blogspot.com/ :D

    OdpowiedzUsuń
  7. Kocham bardzo ♥ najlepsza :3

    OdpowiedzUsuń